Verwerkingsopdracht 2: Literaire stromingen Klas 5

Lof der Zotheid

1. Samenvatting

Erasmus wil via dit boek allerlei onzinnigheden aan de kaak stellen, dat doet hij door een Lof der Zotheid te schrijven. Dat doet hij door de Zotheid te laten spreken. Hij begint met de afkomst van haar, jeugdigheid en rijkdom, en begint ironisch te schrijven ten aanzien van het volk. De Zotheid beschrijft hij via het personeel van de Zotheid, in de vorm van Vleierij, Eigenliefde, Vaste Slaap, Werkschuwheid, Vergeetachtigheid, Drinkgelag, Weelderigheid, Dwaasheid en Genot. Maar verder in het boek begint hij zwaar kritiek te uiten tegen de vorsten en vooral de christenen van zijn tijd. Dit doet hij mede aan de hand van allerlei mythologische figuren.

N.B. Het is een heel korte samenvatting, maar deze samenvatting geeft werkelijk heel goed weer waar het boek in feite over gaat. Voor degene die het boek niet hebben gelezen geeft deze samenvatting een goed beeld van het boek.

2. Thema en motieven

Het thema van het boek is natuurlijk Dwaasheid/zotheid. Ik heb Dwaasheid expres met een hoofdletter geschreven, omdat dit in het boek ook wordt gedaan. Dit wekt al een beetje de indruk dat het een heel belangrijk thema is in het boek. Sterker nog, dit is echt het onderwerp van het boek en ook gelijk het thema. Dwaasheid is de ik-persoon in het boek. De Dwaasheid vertelt in het boek waarom er Dwaasheid nodig is in de wereld, waarom het goed is en waarom ook de mensen het nodig hebben.

Een ander soort aanwijzing waardoor je kan zien dat het thema zotheid is, is dat het boek is opgedragen is aan sir Thomas More. Dan kan je zeggen; 'Wat heeft sir Thomas More hiermee te maken...? ' Thomas More was een goede vriend van Erasmus. Ze deelden ook dezelfde humor, daarom heeft Erasmus ook dit boek aan hem opgedragen. Omdat Erasmus en More van ditzelfde soort satire houden. Maar nu even terugkomend op het verband tussen Thomas More en de zotheid. De naam More lijkt heel erg op het Griekse woord Moria. Moria betekent in het Grieks zotheid. Daaraan kun je ook een beetje het thema afleiden.

Er zijn niet heel duidelijke motieven. Er is zijn wel bepaalde kenmerken die steeds terugkomen in de verhalen. Hij stelt telkens de mensen die 'slecht' handelen en de zotheid tegen elkaar op. Bijv. de redenaars die net doen of ze hun redevoering even snel in elkaar hebben gezet, maar daar eigenlijk heel lang op hebben zitten zwoegen. En de zotheid, die zomaar komt en een 'redevoering' kan houden waardoor alle oren van alle mensen gespitst gaan staan. (Pag. 17-18)

3. Hoe gaat de 'hoofdpersoon' om met z'n problemen?

Laten ze die min of meer gelaten over zich heen komen?

Vluchten ze ervoor weg?

Proberen ze ermee om te gaan/die problemen een plekje te geven?

De 'hoofdpersoon' (ik zet hoofdpersoon tussen aanhalingstekens, omdat de hoofdpersoon niet echt een persoon is, maar een ding is namelijk: zotheid) gaat als het ware om met de problemen die ze tegenkomt. Alle dingen die Desiderius Erasmus storen/die hij niet goed vind in z'n samenleving, bekritiseert hij goed door deze te vergelijken met de zotheid. Ook probeert Erasmus de ouderdom/dementie(wat ik toch wel als een soort van probleem beschouw) een soort van goed te praten. Hij zegt namelijk dat je je leukste tijd hebt als je je niet van veel dingen bewust bent en dus een beetje zot bent. Dat is in je kindertijd het geval, maar ook als je gaat dementeren en ouder wordt. Dus hij zegt eigenlijk dat de dementie op latere leeftijd voor de persoon zelf niet zo erg is.

Het is volgens Erasmus ook een probleem als je je als levend wezen niet kunt laten leiden door de natuur. Hij geeft in het verhaal een bij als voorbeeld; een bij laat zich leiden door de natuur. Zo gaat een bij dus zijn eigen weg. Maar bijvoorbeeld een paard die ergens in een schuur zit bij iemand wordt geleid door de persoon die hem bezit. Dit paard zal dus nooit en te nimmer door de natuur geleid worden. Erasmus denkt dus dat de bij gelukkiger leeft dan dat paard.

Dit waren eigenlijk twee kleine voorbeelden uit het boek,maar eigenlijk is z'n probleem dat de mensen gewoonweg niet in de zotheid geloven, en daarom wil hij ze daarvan overtuigen. Natuurlijk met veel humor(wat overigens niet echt mijn soort humor is).

4. Ruimte

Er is geen concrete ruimte waarin het verhaal zich afspeelt. Het verhaal wordt eigenlijk alleen maar vertelt door de zotheid.

5. Mening op basis van de 7 argumenten

Ik vond dat het boek een goede structuur had. Het verschilt natuurlijk wel heel erg van de hedendaagse structuur van de boeken. Dan duid ik op de korte 'hoofdstukjes'. Het zijn stukjes genummerd van 1 t/m 67 in 142 bladzijden. Dat zijn dus ruim 2 pagina's per hoofdstukje. Per hoofdstukje gaat hij in op iets anders, maar hij betrekt wel de vorige stukjes erbij.

Het was niet echt een boek dat mij op een bepaalde manier geraakt heeft, maar ik kan wel begrijpen dat sommige dingen wel geestig zijn voor andere mensen. Het is niet zo dat ik geen enkel gevoel had bij het boek, want ik had wel verwacht dat het een beetje saai zou zijn, maar dat vond ik eigenlijk niet zo. Het is wel zo dat ik sommige stukjes niet goed begreep, maar die dingetjes heb ik dan zo goed mogelijk proberen op te zoeken op internet.

Vooral de kritiek op de kerk vind ik goed van Erasmus. In eerste instantie begreep ik de kritieken niet echt doordat de verwoording wat onduidelijk was, omdat het toch wel een wat ouder boek is. Maar hij heeft dus kritiek op hoe de kerk wordt bestuurd in zijn tijd. Gelukkig voor hem is dat nu al wel veranderd.

Het boek is eigenlijk heel realistisch als je naar de punten kijkt waar Erasmus kritiek op heeft. Er komen wel wat niet-realistische kenmerken bij kijken zoals de Griekse goden. Verder is het boek wel realistisch.

De schrijfstijl van het boek was in het begin wel heel erg wennen, omdat het heel lange zinnen waren. Om maar even een voorbeeld te geven was de eerste zin al 15 regels lang. Als je dan voor jezelf de zin in kleinere stukjes hakt is het wel wat makkelijker. Verder was de schrijfstijl ook wel een uitdaging, omdat er heel wat Griekse helden voorbij kwamen die ik bij naam wel kende, maar niet van wist wat ze precies hadden gedaan. Dat heb ik dan even opgezocht.