Verlichting

“Kleine gedichten voor kinderen” van Hieronijmus van Alphen is representatief voor de verlichting

De verlichting is een periode die liep van ongeveer 1650 tot ongeveer 1800. In deze periode was – eveneens als in de Romantiek- de natuur heel erg belangrijk. Mensen gedroegen zich goed naar de natuur wetten.

Mensen vonden het ook belangrijk om in het hier en nu te leven. Dus gewoon in het heden en niet te vluchten in het verleden of in de toekomst. De verlichting is dus eigentijds.

Ook was het heel belangrijk om je eigen levensstandaard te verbeteren, omdat deze volgens de mensen nog niet goed genoeg was. Je was gewoon zondig en dat moest veranderen, anders vergaf god je niet en dan kwam je niet in de hemel. Je leefde op aarde voor God en de ultieme beloning was om na de dood in de hemel te komen en daar het eeuwige leven te krijgen.

De levensstandaard moest dus verbetert worden. Dit ging natuurlijk niet alleen maar om je goed gedragen om dan in de hemel te komen, maar ook de dagelijkse dingen moesten een beetje veranderen. Dingen zoals onderwijs moesten ook belangrijk worden in de samenleving.

Vrijheid was heel belangrijk in de verlichting. Je had vrijheid van godsdienst. Dat betekende dat je in elke god mocht geloven. Er leefde dus veel godsdiensten naast elkaar.

De vrijheid van meningsuiting is ook een thema uit de verlichting. Mensen mochten hun mening openlijk uitspreken, wat in het verleden wel eens anders is geweest.

Verder was vrijheid van handel ook erg belangrijk. Hierdoor kwam het uitvinden van de drukpers, waardoor er op grote schaal boeken konden worden gedrukt en ook de wat lagere standen beschikking kregen tot boeken en zo ook leerden lezen.

De mens in de verlichting was ook overtuigd van de goedheid van de mens. Rousseau zei: “een kind is vanaf de geboorte geneigd goed te doen, maar wordt door de maatschappij bederft.” Dit geeft heel goed aan wat mensen dachten in die tijd. Ze dachten dus als je een kind vanaf zijn geboorte z'n gang laat gaan dat het kind een goed persoon wordt in de samenleving en niemand kwaad zal doen.

“Kleine gedichten voor kinderen” is een bundel die voor kinderen gemaakt is, maar deze is ook heel populair bij de oudere mensen. Veel gedichtjes gaan over kinderen en dan verwacht je al een beetje een verlichting gedicht vanwege mijn laatste puntje dat ik net heb genoemd: Een kind is vanaf zijn geboorte goed, maar wordt bederft door de maatschappij.
Hieronijmus van Alphen stond niet helemaal achter deze stelling van Rousseau, omdat van Alphen het kind zag als iets dat je zelf kon invullen in het leven. Het kind kon je of goede dingen leren, zodat het goed werd of het werd verwaarloosd in de opvoeding en daardoor slecht.
Daarom had van Alphen in een aantal gedichtjes een opvoedkundige toon, zodat de mensen met kinderen wat beter in de opvoeding werden en dat zo de kinderen allemaal beter werden en niet meer werden verwaarloosd in de opvoeding

Mijn speelen is leeren, mijn leeren is speelen,

En waarom zou mij dan het leeren verveelen?
Het lezen en schrijven verschaft mij vermaak.
Mijn hoepel, mijn priktol verruil ik voor boeken;
Ik wil in mijn prenten mijn tijdverdrijf zoeken,
't is wijsheid, 't zijn deugden naar welke ik haak.

Je ziet in dit gedicht heel duidelijk de opvoedkundige toon. Het kind moet je wijze dingen leren, want dit is waar het kind naar verlangt; “'t is wijsheid, 't zijn deugden naar welke ik haak.”

Zo heeft van Alphen tal van dit soort gedichtjes met deze opvoedkundige toon erin.

Conclusie

“Kleine gedichten voor kinderen” van Hieronijmus van Alphen is wel degelijk representatief voor de verlichten. Er komen weliswaar niet veel motieven van de verlichting in voor, maar een heel belangrijk punt uit de verlichting komt er wel in voor. Dit belangrijke punt is natuurlijk het goed opvoeden van de kinderen en ze alle kennis geven die je zelf hebt. Het is belangrijk voor het kind om veel te weten te komen. Zo gaat het kind vanzelf goed functioneren in de maatschappij.

Romantiek

Max havelaar is representatief voor de periode van de Romantiek

De Romantiek is een periode in de geschiedenis die loop van ongeveer 1800 tot 1850. De periode wordt gekenmerkt door vooral vluchtgedrag in bijvoorbeeld de natuur en de dood.

Er zijn natuurlijk nog meer kenmerken uit deze periode. Er is niet alleen vluchtgedrag in de natuur, maar de natuur in het algemeen wordt ook steeds belangrijker. Mensen gaan de natuur als een levend wezen zien en gaan er heel goed mee om.

Wat ook erg belangrijk is in de periode van de Romantiek is dat veel mensen heel erg op hun gevoel afgaan en heel veel gevoelens worden beschreven. In de Max Havelaar zie je dit terug bij meneer Droogstoppel. De man zegt een aantal keren wat hij doet en waar hij woont en dit zegt al een beetje wat zijn gevoel daarbij is; hij is erg trots.

Wat heel leuk is in het boek is dat meneer Droogstoppel en Stern, die lijnrecht tegenover elkaar staan als het om mening gaat, samen een boek schrijven. Zo is Stern helemaal vóór Max Havelaar en Droogstoppel is een echte rationalist. Droogstoppel wordt in het boek een aantal keer aangevallen. Dit is eigenlijk het rationalisme dat wordt aangevallen door de Romantiek. Hier is Droogstoppel dan het rationalisme en Stern de romanticus, omdat hij het eens is met Max Havelaar.

De Romantiek is eigenlijk een tegenhanger van het rationalisme en het is eigenlijk een reactie op het rationalisme en dat zie je in dit meningsverschil terug.

Karakter beschrijving is heel belangrijk in de Romantiek. Je moet een bepaald gevoel krijgen in het verhaal bij bepaalde mensen. Zo zijn sommige mensen slecht en deze zijn meestal een beetje nors en sommige mensen zijn juist goed en die zijn vaak vrolijk en opgewekt.

In het verhaal zie je dat Max en Tine een heel innige relatie met elkaar hebben en dat ze een heel mooie liefde hebben. De karakter beschrijvingen zijn heel erg belangrijk in het begrijpen van de relatie tussen deze twee mensen.

Vriendschap tussen mensen en vooral mannen is een belangrijk gegeven in de Romantiek, maar Droogstoppel en Stern hebben niet echt een goed band of een heel erg goede vriendschap. Dit is dan weer een puntje dat niet typerend is voor de Romantiek.

De natuur wordt ook eigenlijk weinig gebruikt en weinig beschreven. Er wordt niet gesproken over hoe mooi de natuur wel niet is en er wordt ook niet gevlucht in de natuur of de dood. In het verhaal komt juist een heel realistisch kenmerk kijken. Max Havelaar gaat namelijk juist goed om met z'n problemen. Hij vlucht er niet voor weg, maar doet er daadwerkelijk iets mee en dat is juist een kenmerk van het realisme en niet van de Romantiek.

Hoe je misschien ook kunt zien dat het een romantisch boek is, is omdat het boek in 1860 is geschreven. Dit is precies een beetje in de nabloei van de Romantiek. Hieraan kun je dus zien dat het een beetje in de tijd is geschreven van de Romantiek.

Conclusie

De Max Havelaar is wel degelijk representatief voor de periode van de Romantiek, omdat er veel invloeden van de Romantiek in het verhaal zitten. Zo is er veel aandacht voor het gevoel en karakter beschrijvingen. Als je kijkt naar de relatie tussen Max Havelaar en Tine zie je dit heel erg goed terug. Verder is het ook in de romantische tijd geschreven en dat is ook weer een gegeven waarom het een romantisch boek zou kunnen zijn.

Het rationalisme wordt in dit boek eigenlijk tegengesproken. Je ziet dit terug in de relatie tussen Droogstoppel en Stern. Stern is vóór de heer Havelaar en Droogstoppel is tegen en is meer een rationalist. In het verhaal wordt Droogstoppel ook vaak tegengesproken.

Er zijn natuurlijk ook punten in het verhaal die niet op de romantische periode duiden. Zo heb je natuurlijk Max Havelaar die heel erg realistisch met zijn problemen omgaat en dit is dus weer een gegeven voor het Realisme.

Op basis van deze argumenten ben ik tot de conclusie gekomen dat “Max Havelaar of de koffieveilingen der Nederlandsche handelsmaatschappij” een romantisch boek is.

Boekverslag Verplaatsingen Klas 5

Titel: Verplaatsingen

Auteur: Kees van Kooten

Plaats van uitgave: Amsterdam

Jaar van uitgave:1993
Druk: Eerste druk (1993)

Pagina's: 199

Genre: Biografie

Samenvatting: Er is niet echt een goede samenvatting van dit boek, omdat het natuurlijk een bundel is met allerlei verschillende verhaaltjes. En als je elk verhaaltje kort  samenvat ben je al heel snel 2 A4'tjes verder. Daarom heb ik geen samenvatting hiervan gemaakt, omdat dat eigenlijk heel het boek verklapt.

Argumenten

Structureel

Er is niet echt een duidelijke opbouw in het verhaal te herkennen, maar ik vind wel dat de volgorde van de verhalen op één of andere manier wel goed uitgezocht is door de heer van Kooten. De verhalen lezen lekker door en ik wilde zelfs doorlezen aan het einde. Dit heb ik nog nooit gehad bij een boek.

Het boek gaf me een soort van Donald Duck weekblad-gevoel. Hiermee bedoel ik dat in het boek verplaatsingen ook verschillende verhaaltjes zitten die niet al te lang zijn en daarmee lees je snel door. Bij de Donald Duck heb ik dat ook altijd en dat spreekt mij heel erg aan in dit boek. Het is dan wel niet in strip-vorm, maar de korte verhaaltjes lezen wel lekker vlot door.

Realistisch

De verhalen in dit boek zijn allemaal erg realistisch, omdat ze over Kees zelf gaan. Alledaagse dingetjes zoals een ritje in de taxi verteld hij in het verhaal. Hij vergelijkt dan de taxi ritten in Nederland van vroeger met de taxi ritten van nu (Blokband). Dit alles maakt alle verhaaltjes wel realistisch, omdat hij gewoon alledaagse dingetjes beschrijft.

Hij blijft echter niet alleen in Nederland, maar gaat bijvoorbeeld ook vaak naar Parijs. Dan verteld hij bijvoorbeeld hoe hij op mensen let. Zo ziet hij een paar keer een Chinees groepje mensen langskomen en wat hem opvalt is dat twee van die mensen steeds meer verliefd op elkaar worden telkens als hij ze weer tegenkomt.(Tweegekomen)

Esthetisch

Ik vind de verhalen goed. Het zijn niet altijd even mooie verhalen, maar bijvoorbeeld het verhaal dat hij terugblikt op z'n tijd als krantenjongen en zegt dat het een goede les is geweest voor hem als mens en dat elke succesvolle en rijke man ooit is begonnen met zo'n soort baantje.

(Van krantenjongen tot Miljonair)

Leesverslag 'De Eetclub' Klas 4

Titel: De Eetclub

Auteur: Saskia Noort

Plaats van uitgave: Antwerpen

Jaar van uitgave: 2010

Druk: 54e

Jaar van eerste uitgave: 2004

Genre: Literaire thriller

Samenvatting

Karen is getrouwd met Michel en ze hebben twee kinderen. Wanneer ze naar Amsterdam verhuizen moeten ze weer opnieuw beginnen. Maar al snel ontmoet Karen een vrouw, Hanneke, die haar introduceert bij haar eetclub. De vrouwen en hun mannen worden een hechte vriendenkring. Ze zien elkaar vaak en onderling ontstaan er allerlei geheime verhoudingen. Plots komt er een brand in het huis van één van de stellen. De man in het huis, Evert, overlijdt. Ook Hanneke overlijdt, ze pleegt 'zelfmoord', maar volgens Karen klopt er iets niet. Ze gelooft niet dat Evert en Hanneke’s dood een ongeluk is geweest en ze gaat op onderzoek uit.

Verwachtingen

Ik wilde dit boek gaan lezen, omdat ik er veel over gehoord had. Veel mensen zeiden dat het een spannend boek was en dat het wel vlot las. Ik houd wel van boeken waar je snel doorheen leest. Ik houd niet zo van de langdradige boeken zoals sommige boeken wel eens kunnen zijn.

Ook wilde ik de films wel eens zien, maar ik heb bij dit boek een doel gesteld; ik zou de film pas kijken als ik het boek had gelezen.
Ik verwachtte dat het boek vooral spannend zou zijn en toch een beetje mysterieus tegelijk.

Motieven

Er zijn vrij veel motieven in het boek. Zo heb je bijvoorbeeld het motief leugens. Wanneer je vordert in het boek kom je steeds meer mensen tegen die tegen elkaar liegen en kleine leugentjes om bestwil bedenken, zodat ze er zelf beter van worden. Je zou ook kunnen zeggen dat 'de leugen' het thema is, omdat de hele Eetclub eigenlijk een soort leugen is voor iedereen.

Er zit een Romantisch motiefje in het boek. Wanneer er problemen zijn binnen de club of in hun individuele levens vluchten de leden daarvoor weg en weten ze niet hoe ze ermee om moeten gaan. Daarom vluchten ze weg voor hun problemen en proberen een andere uitweg te vinden voor hun problemen. (dood van Evert en Hanneke bijvoorbeeld)
Veel mensen hebben ook veel argwaan in het verhaal. Veel mensen vertrouwen elkaar niet voor de volle honderd procent. Er zijn veel duistere zaakjes gaande en iedereen is op z'n hoede voor wat er zou kunnen gebeuren.

Thema

Het thema van het boek is 'vertrouwen'. Sommige mensen vertrouwen elkaar volledig in de eetclub (Hanneke en Karen) en sommige ook helemaal niet en daaruit ontstaan de problemen en de moorden.

Beoordeling

Ik vond het een leuk boek. Ik vond alleen alles een beetje warrig. Hiermee bedoel ik de relaties tussen de mensen in het boek waren voor mij soms niet helemaal duidelijk. Het was lastig om te lezen wie nou een goede relatie met elkaar hadden en wie niet. Uiteindelijk bleken er dus een paar bij te zitten die slecht bleken te zijn.

Mijn verwachting was dat het boek spannend en mysterieus zou zijn. Dit is ook hoe ik het boek zou omschrijven. Je merkt in het boek aan veel mensen dat ze mysterieus doen en de ontknoping aan het eind is heel erg spannend.

Verwerkingsopdracht 2: Literaire stromingen Klas 5

Lof der Zotheid

1. Samenvatting

Erasmus wil via dit boek allerlei onzinnigheden aan de kaak stellen, dat doet hij door een Lof der Zotheid te schrijven. Dat doet hij door de Zotheid te laten spreken. Hij begint met de afkomst van haar, jeugdigheid en rijkdom, en begint ironisch te schrijven ten aanzien van het volk. De Zotheid beschrijft hij via het personeel van de Zotheid, in de vorm van Vleierij, Eigenliefde, Vaste Slaap, Werkschuwheid, Vergeetachtigheid, Drinkgelag, Weelderigheid, Dwaasheid en Genot. Maar verder in het boek begint hij zwaar kritiek te uiten tegen de vorsten en vooral de christenen van zijn tijd. Dit doet hij mede aan de hand van allerlei mythologische figuren.

N.B. Het is een heel korte samenvatting, maar deze samenvatting geeft werkelijk heel goed weer waar het boek in feite over gaat. Voor degene die het boek niet hebben gelezen geeft deze samenvatting een goed beeld van het boek.

2. Thema en motieven

Het thema van het boek is natuurlijk Dwaasheid/zotheid. Ik heb Dwaasheid expres met een hoofdletter geschreven, omdat dit in het boek ook wordt gedaan. Dit wekt al een beetje de indruk dat het een heel belangrijk thema is in het boek. Sterker nog, dit is echt het onderwerp van het boek en ook gelijk het thema. Dwaasheid is de ik-persoon in het boek. De Dwaasheid vertelt in het boek waarom er Dwaasheid nodig is in de wereld, waarom het goed is en waarom ook de mensen het nodig hebben.

Een ander soort aanwijzing waardoor je kan zien dat het thema zotheid is, is dat het boek is opgedragen is aan sir Thomas More. Dan kan je zeggen; 'Wat heeft sir Thomas More hiermee te maken...? ' Thomas More was een goede vriend van Erasmus. Ze deelden ook dezelfde humor, daarom heeft Erasmus ook dit boek aan hem opgedragen. Omdat Erasmus en More van ditzelfde soort satire houden. Maar nu even terugkomend op het verband tussen Thomas More en de zotheid. De naam More lijkt heel erg op het Griekse woord Moria. Moria betekent in het Grieks zotheid. Daaraan kun je ook een beetje het thema afleiden.

Er zijn niet heel duidelijke motieven. Er is zijn wel bepaalde kenmerken die steeds terugkomen in de verhalen. Hij stelt telkens de mensen die 'slecht' handelen en de zotheid tegen elkaar op. Bijv. de redenaars die net doen of ze hun redevoering even snel in elkaar hebben gezet, maar daar eigenlijk heel lang op hebben zitten zwoegen. En de zotheid, die zomaar komt en een 'redevoering' kan houden waardoor alle oren van alle mensen gespitst gaan staan. (Pag. 17-18)

3. Hoe gaat de 'hoofdpersoon' om met z'n problemen?

Laten ze die min of meer gelaten over zich heen komen?

Vluchten ze ervoor weg?

Proberen ze ermee om te gaan/die problemen een plekje te geven?

De 'hoofdpersoon' (ik zet hoofdpersoon tussen aanhalingstekens, omdat de hoofdpersoon niet echt een persoon is, maar een ding is namelijk: zotheid) gaat als het ware om met de problemen die ze tegenkomt. Alle dingen die Desiderius Erasmus storen/die hij niet goed vind in z'n samenleving, bekritiseert hij goed door deze te vergelijken met de zotheid. Ook probeert Erasmus de ouderdom/dementie(wat ik toch wel als een soort van probleem beschouw) een soort van goed te praten. Hij zegt namelijk dat je je leukste tijd hebt als je je niet van veel dingen bewust bent en dus een beetje zot bent. Dat is in je kindertijd het geval, maar ook als je gaat dementeren en ouder wordt. Dus hij zegt eigenlijk dat de dementie op latere leeftijd voor de persoon zelf niet zo erg is.

Het is volgens Erasmus ook een probleem als je je als levend wezen niet kunt laten leiden door de natuur. Hij geeft in het verhaal een bij als voorbeeld; een bij laat zich leiden door de natuur. Zo gaat een bij dus zijn eigen weg. Maar bijvoorbeeld een paard die ergens in een schuur zit bij iemand wordt geleid door de persoon die hem bezit. Dit paard zal dus nooit en te nimmer door de natuur geleid worden. Erasmus denkt dus dat de bij gelukkiger leeft dan dat paard.

Dit waren eigenlijk twee kleine voorbeelden uit het boek,maar eigenlijk is z'n probleem dat de mensen gewoonweg niet in de zotheid geloven, en daarom wil hij ze daarvan overtuigen. Natuurlijk met veel humor(wat overigens niet echt mijn soort humor is).

4. Ruimte

Er is geen concrete ruimte waarin het verhaal zich afspeelt. Het verhaal wordt eigenlijk alleen maar vertelt door de zotheid.

5. Mening op basis van de 7 argumenten

Ik vond dat het boek een goede structuur had. Het verschilt natuurlijk wel heel erg van de hedendaagse structuur van de boeken. Dan duid ik op de korte 'hoofdstukjes'. Het zijn stukjes genummerd van 1 t/m 67 in 142 bladzijden. Dat zijn dus ruim 2 pagina's per hoofdstukje. Per hoofdstukje gaat hij in op iets anders, maar hij betrekt wel de vorige stukjes erbij.

Het was niet echt een boek dat mij op een bepaalde manier geraakt heeft, maar ik kan wel begrijpen dat sommige dingen wel geestig zijn voor andere mensen. Het is niet zo dat ik geen enkel gevoel had bij het boek, want ik had wel verwacht dat het een beetje saai zou zijn, maar dat vond ik eigenlijk niet zo. Het is wel zo dat ik sommige stukjes niet goed begreep, maar die dingetjes heb ik dan zo goed mogelijk proberen op te zoeken op internet.

Vooral de kritiek op de kerk vind ik goed van Erasmus. In eerste instantie begreep ik de kritieken niet echt doordat de verwoording wat onduidelijk was, omdat het toch wel een wat ouder boek is. Maar hij heeft dus kritiek op hoe de kerk wordt bestuurd in zijn tijd. Gelukkig voor hem is dat nu al wel veranderd.

Het boek is eigenlijk heel realistisch als je naar de punten kijkt waar Erasmus kritiek op heeft. Er komen wel wat niet-realistische kenmerken bij kijken zoals de Griekse goden. Verder is het boek wel realistisch.

De schrijfstijl van het boek was in het begin wel heel erg wennen, omdat het heel lange zinnen waren. Om maar even een voorbeeld te geven was de eerste zin al 15 regels lang. Als je dan voor jezelf de zin in kleinere stukjes hakt is het wel wat makkelijker. Verder was de schrijfstijl ook wel een uitdaging, omdat er heel wat Griekse helden voorbij kwamen die ik bij naam wel kende, maar niet van wist wat ze precies hadden gedaan. Dat heb ik dan even opgezocht.

Klas 5: boekverslag De Grote Zaal Jacoba van Velde

Algemene informatie

a.

1. Jacoba van Velde, De Grote Zaal
2. Amsterdam, 2010, 14e druk (1953)
3. 134 pagina's

b. Roman, Psychologische Roman

100. Het boek begint als de 74-jarige Geertruida (Trui) van der Veen wakker wordt en niet weet waar ze is. De zuster zegt dat ze een attaque heeft gehad en dat ze in een rusthuis is. Trui kan niet meer goed lopen op haar been. Langzaam begint ze steeds meer dingen te herinneren.
     
     De man van Trui, Willem, was gestorven tijdens de oorlog. Helena, de dochter van Trui en Willem, trouwde met de kunstenaar Jean en vertrok naar Parijs. Toen het slechter met Trui ging, zorgde Helena voor haar. Maar wanneer Trui een attaque kreeg, besefte Helena dat ze niet meer voor Trui kon zorgen. Trui moest naar het rusthuis in Nederland.
     
     In het rusthuis is er een zitkamer, een kleine zaal en een grote zaal. Als je in de grote zaal lag betekende het dat het bijna afgelopen met je was. Trui lag in de kleine zaal met negen andere vrouwen. Er waren veel onenigheden en het was er saai, omdat er niks te doen was. Het enige waar Trui elke keer naar uitkeek waren de bezoekuren waar haar dochter Helena op bezoek kwam. Helena verbleef namelijk tijdelijk op de oude kamer van haar moeder. Ze wilde graag dat haar moeder in een beter tehuis kwam, maar helaas hadden ze daar niet genoeg geld voor.
     
     Helena komt al vroeg in haar jeugd veel te weten over de zin van het leven en de dood. Als Helena er soms een uitspraak over deed, snapte haar moeder het niet en wilde ze er ook niet over nadenken. Nu Trui in het rusthuis ligt, begint ze de uitspraken steeds meer te begrijpen.
     
     Naar verloop van tijd moet Helena weer terug naar Parijs naar haar man. Het afscheid tussen Trui en Helena was emotioneel. Trui beseft dat ze nu een eenzame oude vrouw is. Er gaan weken voorbij. Ze begint steeds meer pijnlijke steken in haar buik te krijgen en ze wordt in de grote zaal gelegd. Helena vertrekt meteen naar Nederland. Ze staat naast haar moeders bed als ze overlijdt.

Verwachtingen

Het boek stond in centraal tijdens Nederland Leest 2010, en we kregen het daarom ook van school. Ik was wel een beetje benieuwd geworden naar het boek, dus ben ik er een beetje globaal doorheen gegaan. Het sprak me aan en daarna ben ik het gaan lezen.

Ik had verwacht dat het boek zich op meer plaatsen zou afspelen, maar uiteindelijk speelt het zich allemaal af in het rusthuis waar Trui verblijft. Alleen als Trui een herinnering ophaalt ga je met haar mee terug naar een andere plaats.

Wat ik ook heel onverwachts vond, was dat Helena (de dochter van Trui) alleen maar een paar keer de ik-persoon was in het verhaal. Ik had haar graag wat meer in het verhaal gezien, want haar stukjes vond ik het leukst om te lezen. Ik vond de stukjes van Trui vaak een beetje 'deprimerend', omdat het eigenlijk één en al eenzaamheid uitstraalde.

Motieven en Thema

Het verhaal gaat eigenlijk over het weggaan van je naasten, en aan het in alle eenzaamheid leven tot je dood. Ook is het een verhaal van verlangen. Dit zie je heel goed terug wanneer Helena weer teruggaat naar Parijs, en Trui dan heel de tijd denkt; ''Wanneer zou ze terugkomen?'' ''Zou ze überhaupt wel terugkomen...Ja, ze komt terug, want dat zei ze!''. Zo zie je goed het verlangen van Trui naar haar dochter die in Parijs woont met haar man.

Dus op basis van dit alles trek ik de conclusie dat het thema eenzaamheid is.

Een motief in het verhaal, is het verlangen van Trui naar haar man en haar huis. Als ze 's ochtends wakker word dan hoopt ze dat ze binnenkort weer naar huis kan gaan. Ook als ze soms in de put zit, dan vertelt ze weer over haar man. Over hoe goed hij was en dat hij er nu niet meer is.

Een ander motief in het verhaal, is de acceptatie. Acceptatie in het verhaal is ook een belangrijk deel. Op een gegeven moment zegt ze ook tegen zichzelf dat ze niet meer terug zal keren naar huis. En dan accepteert ze dat.

Een andere acceptatie, is de acceptatie van het vertrek van Helena. In eerste instantie vind ze het moeilijk om Helena te laten gaan, maar dan zegt ze tegen zichzelf dat het goed voor Helena is om naar Parijs terug te gaan en daar haar man terug de vinden.

Beoordeling

a. De schrijfstijl was gewoon prima, ik heb me niet echt aan dingen gestoord. Ik heb soms wel stukjes gehad waar ik dacht; dat kan ook wat vlotter verteld worden. Maar dat langzame hoort natuurlijk ook een beetje bij het verhaal en bij een rusthuis. Aan één stukje had ik dat heel erg en dat was bij het stukje dat de oude dames in het rusthuis een poes in de tuin zien. (blz. 105-106)

b. Ik vond de personages wel heel interessant, omdat ze eigenlijk een hele samenleving voorstellen. Je hebt veel verschillende vrouwen waar je mee te maken krijgt; een nieuwsgierige, een stille en iemand met een heel grote mond bijvoorbeeld. De verschillen in karakter botsen vrijwel niet in het verhaal, alleen als er een keer chocola wordt gestolen door een oudere dame. Dan breekt er een soort partijen ruzie uit.

De ruimte is vrijwel alleen het rusthuis. Wat alleen wel goed gedaan is, is dat de verschillende ruimtes in het rusthuis aangeven hoe ziek je bent en hoe dicht je bij de dood bent. Zo is de kleine zaal nog geen zaal om je zorgen om te maken, maar zodra je in de grote zaal komt moet je accepteren dat je binnenkort niet meer in leven zal zijn. Dit vind ik heel sterk in het verhaal. De lezer blijft in spanning of Trui in het boek nog een keer in de grote zaal terecht zal komen.

Eindoordeel

Ik vond het een goed verhaal. Ik heb echt een idee gekregen hoe het moet zijn als je alleen in een rusthuis zit en de kleinste dingetjes je op kunnen beuren, omdat je niet zoveel meer hebt om naar uit te kijken. Wat ik minder goed vond is de eenzaamheid. Het is niet zo dat het echt slecht was, maar ik werd er zelf een beetje droevig van toen ik het verhaal las en dat vind ik niet leuk als ik een boek lees, want een boek moet uitnodigen om verder te lezen. Dat gevoel kreeg ik niet echt heel erg toen ik dit las.

Ook vond ik het jammer dat het verhaal zich maar op één plek afspeelde. Dat maakt voor mij het verhaal wat minder spannend, maar ondanks dit alles heb ik achteraf toch wel met enig 'plezier' dit boek gelezen. Vandaar ook mijn vrij hoge score op de oordeelbalk.

Bronnen

Boek:

Nederland Lees De Grote Zaal

Jacoba van Velde

Em. Querido's Uitgeverij BV

Site:

http://www.scholieren.com/boekverslagen/33226

http://bicat.bibliotheekmaasland.nl/iconen.html

http://nl.wikipedia.org/wiki/Categorie:Roman

Klas 4: Nederlands verslag 'Het Gouden Ei'

Is Raymond Lemorne, de ontvoerder in de film, een sociopaat en zo ja, in hoeverre is hij vergelijkbaar met Joran van der Sloot?

     

        

    

              

Ireneo Snel

Mathieu Drinkwaard

Belle Beems

Christa van IJzendoorn

Klas 4B

Januari 2011, Gorinchem

Inhoudsopgave

Inhoudsopgave blz. 2

Samenvatting blz. 3

Doelstelling blz. 4

Dataverzamelingsmethoden blz. 4

Werkwijze blz. 5

Wat is een sociopaat? blz. 6

Profiel Raymond Lemorne blz. 7

Profiel Joran van der Sloot blz. 8

Is Raymond een sociopaat? blz. 9

Vergelijking Raymond en Joran blz. 10

Conclusie blz. 11

Bronnenlijst blz. 12

Nawoord blz. 13

Samenvatting

Saskia en Rex gaan op een fietsvakantie in Frankrijk.

Wanneer ze onderweg in een tunnel zonder benzine komen te zitten, ontstaat er een beetje geruzie. Rex laat Saskia in haar eentje in de auto zitten.

Als hij terugkomt met benzine is Saskia ineens weg. Hij rijdt met de auto een stukje verder en ziet haar dan lopen. Ze stapt de auto in en ze leggen de ruzie al snel bij.

Dan rijden ze naar het dichtstbijgelegen tankstation, om daar hun tank vol te gooien met benzine.

Als ze even in het gras hebben gezeten zegt Saskia dat ze iets te drinken gaat halen en Rex vraagt aan haar of ze voor hem een biertje mee wil nemen. Als ze na een tijdje nog niet terug is gaat hij kijken in het tankstation, maar geen Saskia. Hij begint zich zorgen te maken.

Die avond nog gaat hij naar een rechercheur en vraagt of hij iets kan doen. Uiteindelijk zegt de rechercheur dat ze morgen wel gaan zoeken.

Saskia is ontvoerd door Raymond Lemorne, maar dat weet niemand. Deze man doet zich voor als een heel normale man, maar is eigenlijk een gekke sociopaat.

Raymond leeft vervolgens gewoon zijn normale leventje met zijn vrouw en kinderen. Hij gaat ook gewoon door met zijn beroep scheikundeleraar.

Raymond had alles van tevoren gepland. Omdat hij scheikundeleraar is kon hij een slaapmiddel bemachtigen en dit toedienen aan Saskia om haar te ontvoeren. Hij onderzoekt alles tot in de puntjes. Hij onderzoekt hoe lang het slaapmiddel werkt, of mensen in de buurt iemand kunnen horen schreeuwen bij zijn huis.

Dat onderzoekje met het schreeuwen doet hij op deze manier: hij vraagt aan zijn dochter: “pak jij de kurkentrekker is uit dat laatje daar”, als de dochter dan in het laatje kijkt zitten er allemaal spinnen in het laatje. De dochter gaat dan natuurlijk heel hard schreeuwen. Dan maakt Raymond er een spelletje van en zegt tegen zijn andere dochter: “dat kan jij toch harder?” De volgende dag vraagt hij dan aan een man die het dichtst bij hun huisje woont of hij het gehoord heeft. Zijn antwoord is: “nee, ik heb totaal niets gehoord.”

Zijn huidige vriendin vindt het allemaal niet zo leuk dat Rex het heel de tijd over Saskia heeft, maar Rex blijft volhouden. De moordenaar wil hem ontmoeten in een restaurantje. Rex denkt dat de man niet komt opdagen, maar de man zit er gewoon en nog bijna een tafel naast hen ook.

Vervolgens gaat Rex weg. Dan doet Rex een oproep naar de ontvoerder op televisie. Hij zegt op televisie dat hij hem wil ontmoeten en wil weten wat er met Saskia is gebeurd. Dan staat de ontvoerder ineens voor zijn flatgebouw en zegt dat hij zegt wat er met Saskia is gebeurd als Rex met hem meegaat.

Ze gaan weg met de auto en maken een lange reis. Dan zegt Raymon tegen Rex: “Ik wil je wel zeggen wat er met Saskia is gebeurd, maar dan doe ik hetzelfde met jou, maar je moet wel eerst dit opdrinken.” In eerste instantie wil Rex dit niet, maar dan bedenkt hij zich. Hij drinkt het drankje op en valt in slaap.

Dan wordt Rex ineens wakker onder de grond begraven in een kist. Hij weet nu dus wat er met Saskia is gebeurd. Ze is levend begraven.

De volgende dag staat er in de krant een artikel over Rex en Saskia. Dat ze allebei vermist zijn! Maar ze zijn dus eigenlijk allebei dood!

Doelstelling

Onze doelstelling is het aantonen dat Raymond Lemorne een sociopaat is. Hiervoor hadden we zijn profiel nodig, die we uit de film hebben afgeleid. Verder wilden we het profiel van Joran van der Sloot kennen, zodat we deze twee profielen met elkaar konden vergelijken. Hieruit wilden wij afleiden, of ze allebei ongeveer hetzelfde zijn.

Dataverzamelingsmethoden

Wij hebben vooral de documentanalyse gebruikt. We hebben veel op internet opgezocht, omdat het moeilijk is om in boeken veel te vinden over sociopaten. De meeste mensen weten ook niet wat een sociopaat is, dus een enquête was ook bijna onmogelijk. Naast het internet hebben we ook de kranten doorgekeken voor het profiel van Joran van der Sloot. Dit lukte wel aardig, want er is veel over Joran geschreven.

Iedereen heeft natuurlijk observatie gebruikt bij het bekijken van de film. Wij hebben de film nog een keer gekeken, om zo extra goed te kunnen letten op Raymond Lemorne. Door precies naar één persoon te kijken, kon er een beter profiel worden geschetst.

Ook hebben we nog iemand van het Pieter Baan Centrum geïnterviewd via de telefoon. Tenminste, dat hebben we geprobeerd, maar we kwamen helaas niet verder dan de receptioniste. We hadden al een interview voorbereid, zodat individueel de vragen konden worden gesteld. Helaas gaf de receptioniste ons geen toestemming tot het verkrijgen van patiëntengegevens in verband met privacy. Dat konden wij natuurlijk wel begrijpen, maar toch was het jammer.

Werkwijze

Wij zijn aan het onderzoek begonnen met brainstormen over de hoofdvraag en subvragen. Toen wij die hadden hebben we de taken verdeeld, maar al gauw werd duidelijk dat wij door een gebrek aan informatie die hoofdvraag niet konden beantwoorden.

Wij zijn toen weer gaan brainstormen over een andere hoofdvraag en hebben de mogelijkheden bekeken, toen we uiteindelijk op een goede hoofdvraag waren gekomen, hebben we de taken op de volgende manier verdeeld:

Ireneo: Onderzoekt wat een sociopaat eigenlijk is. Hij doet dit door informatie op internet op te zoeken, en op de sites van psychologische instellingen te kijken.

Mathieu: Bekijkt de film nog een keer, zodat hij een nauwkeurig profiel op kan stellen van de hoofdpersoon. Ook is zijn samenvatting in het verslag gedaan.

Belle: Zoekt gegevens op over Joran van der Sloot, ze doet dat door oude nieuwsberichten te lezen, gegevens over hem op te zoeken, en door interviews te bekijken met mensen die in Jorans naaste omgeving hebben geleefd.

Christa: Vergelijkt de gegevens die Mathieu en Belle hebben verzameld met elkaar, en trekt hier uit de conclusie.

Wij hebben dus gebruik gemaakt van het internet om informatie over sociopaten te krijgen en het profiel van Joran te maken. Op het internet hebben we ook naar wat interviews gekeken om een beeld van Jorans omgeving te krijgen. Dit was dus documentanalyse en een beetje observatie.

Om het profiel van Raymond Lemorne samen te stellen hebben we de film gekeken. Een film kijken is natuurlijk een manier van informatie winnen door observatie.

We hebben voor onze eerste (foute) onderzoeksvraag met het Pieter Baan centrum gebeld, maar uit de informatie die we kregen bleek dat we de onderzoeksvraag moesten veranderen.

Het interview dat we deden, was een individueel interview door de telefoon, het duurde maar een paar minuten, omdat al gauw duidelijk werd dat we weinig informatie van haar zouden krijgen. We hadden van tevoren aardig gepland wat we zouden vragen, maar we hebben uiteindelijk maar één of twee vragen hoeven te stellen.

Wat is een sociopaat?

Een sociopaat is hetzelfde als een psychopaat. In het Engels sociopath, wordt meestal naar het Nederlands vertaald als psychopaat.

Diagnose

Persoonlijkheidstrekken heeft iedereen vanaf zijn geboorte. Er is dan al bepaald wat voor temperament iemand heeft. De mate waarin dit voorkomt hangt samen met de sociale omgeving. Samen vormen ze het karakter. Hierboven ontwikkelt zich de persoonlijkheid.

Deze persoonlijkheid kunnen we onderverdelen in groepen. De groep waartoe de sociopaat behoort heet: DSM IV. Er wordt gesproken van deze stoornis wanneer persoonlijkheidstrekken onaangepast zijn op tenminste twee van de volgende gebieden: cognities, emotionele reacties, interpersoonlijk functioneren of impulsbeheersing. Dit moet binnen de cultuur van het individu bekeken worden.

Er zijn 10 persoonlijkheidsstoornissen. Om diagnoses te maken zijn deze onderverdeeld in 3 Clusters, waarbij de stoornis van een sociopaat in Cluster 2 wordt gerekend. Deze stoornis wordt ook wel de antisociale persoonlijkheidsstoornis genoemd. De belangrijkste kenmerken van de stoornissen uit dit Cluster zijn dramatisch, impulsief en emotioneel.

Deze diagnose wordt alleen vastgesteld wanneer de patiënt ouder is dan 18 en als er al voor zijn 15^e gedragsstoornissen zijn aangetoond. Hierbij moet gekeken worden naar geweld tegen mensen of dieren, oneerlijkheid, diefstal en dat soort vergrijpen. Ze vertonen een mislukte gewetensopbouw, hebben weinig of geen schuldgevoelens en proberen zelf zo veel mogelijk voordeel uit de situatie te halen.

Kenmerken

Een sociopaat is dus iemand met een afwijkend gedrag. Het zijn ziekelijke leugenaars en proberen zich overal uit te praten. Ze kunnen van alles wat recht is krom praten en andersom. Waar zij dan ook maar voordeel aan hebben. Ze zijn erg sluw en manipuleren veel. Ze hebben geen berouw of schuldgevoel. Ze hebben geen emoties. Ze zijn overdreven egocentrisch. Ze vervelen zich gauw en hebben altijd een drang om iets te ondernemen. Ze zijn niet in staat eigen verantwoordelijkheid te nemen. Ze zijn niet in staat lange relaties te hebben. En crimineel zijn ze veelzijdig. Dat wil zeggen dat ze in staat zijn om van allerlei soorten misdrijven te plegen. Ze zijn erg impulsief en ze kunnen dus ook niet ver vooruit plannen. Agressiviteit komt vaak voor, af te leiden uit de vele incidenten die de sociopaat heeft.

Dit zijn dus allemaal kenmerken die bij sociopaten voorkomen. Het is erg moeilijk om hem echt te leren kennen, want hij laat zelden zijn ware aard zien.

Werk

Meestal komen zij op het criminele pad terecht en vaak ook in de gevangenis. Het is opvallend dat sociopaten in de gevangenis meer vechtpartijen hebben dan andere gevangenen. Eenmaal weer vrijgelaten vervallen ze ook sneller weer in het criminele circuit.

Soms hebben ze wel een goede baan, dan worden ze ‘snakes in suits’ genoemd. De meeste mensen hebben dan niet eens door dat die persoon een sociopaat is. Wanneer hij een hoge functie heeft, wordt hij meestal gewaardeerd om zijn antisociale persoonlijkheidstrekken. Zijn grootheidsfantasieën worden beschouwd als inspirerend. Het niet hebben van gevoel wordt gezien als zakelijk. Dit wordt ook noodzakelijk geacht om het bedrijf in moeilijke tijden erboven op te houden. De oppervlakkigheid van de charmes wordt in eerste instantie vaak niet opgemerkt.

Hoe ziet het profiel van Raymond Lemorne eruit?

Naam: Raymond Lemorne

Leeftijd: 40-50 jaar

Woonplaats: Le departement du Gard (Zuid-Frankrijk)

Beroep: Scheikundeleraar

Karakter: Deze man heeft een vreemd karakter. Nadat hij een keer iets heldhaftigs heeft gedaan, wil hij weten of hij ook iets heel slecht kan doen. Hij wil iemand levend begraven.

Hij onderzoekt alles tot in de puntjes, hij laat zijn kinderen schreeuwen naast hun nieuwe huisje, dat hooggelegen is, om vervolgens aan de buurman met een smoes te vragen of hij het gehoord heeft. Als hij het niet hoorde kon hij dus gewoon een persoon meenemen naar dat huisje om haar levend te begraven zonder dat iemand haar geschreeuw hoort.

Ook onderzoekt hij hoe lang het slaapmiddeltje werkt door het eerst bij zichzelf uit te proberen. Het geeft hem een kick om slechte dingen te doen en toch nog een 'gewoon' leventje te leiden. Ook is hij toen hij jong was een keer van een balkon gesprongen om uit te proberen wat er zou gebeuren.

Bijzonderheden: Alles wat deze man doet is heel erg doordacht. Hij doet niets zonder een bedoeling. Hij zegt bijvoorbeeld tegen zijn dochter: 'Pak de kurkentrekker is uit dat laatje', en dan heeft hij hem in een laatje gestopt waar spinnen in zitten, zodat zijn dochter gaat schreeuwen. Zo kan hij onderzoeken of dat geschreeuw wordt gehoord in de buurt.

Ook oefent hij eerst zijn smoesje om een vrouw de auto in te krijgen, zodat hij haar kan ontvoeren en levend begraven.

Hij doet zich voor als een heel gewone man, maar is eigenlijk een man met gruwelijke plannen.

Als mensen iets tegen hem zeggen wat hem zijn plan verbetert, raakt hij opgewonden en gaat zijn hart sneller kloppen.

Wat heel eigenaardig is aan deze man is dat hij laat weten aan de vriend van het levend begraven meisje dat hij weet wat er met haar is gebeurt en dat hij dat ook heeft gedaan. Hij zegt: 'Ik laat je weten wat er met haar gebeurt is, maar dan moet ik hetzelfde met jou doen.' Dan moet hij eerst iets drinken en dan valt hij in slaap om vervolgens levend begraven wakker te worden. Hij maalt er dus niet om of hij het maar bij één of bij meerdere personen doet.

Hij blijft in zijn hoofd houden: “ik wil iemand levend begraven, hoe moet ik dat vlekkeloos laten verlopen”.

Dus hij maakt van normale dingen in het dagelijks leven een onderzoek om zijn daden uit te kunnen voeren.

Hoe ziet het profiel van Joran van der Sloot eruit?

Naam: Joran van der Sloot

Huidige Verblijfplaats: Gevangenis in Chili

Geboorte plaats en datum van geboorte: Arnhem, 6 augustus 1987

Jeugd: In 1990 verhuisde Joran met zijn het gezin naar Aruba. Hij zat daar gedurende zijn hele schooltijd op een internationale school. Op de kleuterschool spraken de meeste kinderen Engels of Papiaments, waardoor Joran zich er soms alleen voelde. Hij had maar een paar goede vrienden. Joran sportief, en hielp de gymleraar op school met de jongere leerlingen. Hij werd "honor student", een titel voor een leerling die zich naast het halen goede schoolresultaten, ook nog eens inzet binnen de school. Ook hielp hij op de tennisclub. Op zijn 16e kreeg hij zijn eerste vriendinnetje. Toen de verkering uitraakte ging hij erg veel uit. Ook verhuisde hij van zijn kamer in het ouderlijk huis naar het gastenhuis in de tuin. Op die manier hadden zijn ouders geen idee over wat hij 's avonds uitvoerde. Op zijn 17e kreeg hij opnieuw verkering, dat duurde totdat de zaak Holloway bekend werd.

Karakter: De informatie die ik vind over het karakter van Joran van der Sloot is erg verschillend, enerzijds lees je dat hij een extreem raar beeld over vrouwen had, zichzelf verheerlijkte, geen greintje respect heeft tegen over de politie en justitie. Ook hebben artsen in de gevangenis in Peru onderzocht dat Joran een impulsieve man is met psychopatische trekjes, maar hij schijnt zichzelf niet bewust te zijn van de gevolgen van zijn handelingen. Anderzijds lees je reacties van mensen die in zijn nabije omgeving hebben geleefd. Zo zegt zijn moeder: ‘’ Hij is getraumatiseerd, depressief en heeft een verslaving, hij is geen moordenaar’’ Ouders kijken anders tegen de zaken van hun kinderen aan dan buitenstaanders. Daarom heb ik een filmpje bekeken met een interview met 1 van Jorans ex-vriendinnen, zij zegt dat Joran in heb begin heel lief was, en dat zij hem nooit aan de moordenaar die men in de media ziet zou kunnen koppelen, wel zegt zij dat hij veranderde, mede omdat hij gokverslaafd was. Joran is dus hoe gek het ook klinkt wel degelijk een gewoon mens (geweest).

Bijzonderheden: Joran is sinds juni 2005 verdacht voor de moord op Natalee Holloway, een jonge vrouw uit de VS, in 2010 is daar de verdenking van betrokkenheid bij de dood van Stephany Flores in Peru bijgekomen.

Joran staat op nummer 1 van de misdaad lijst van het Amerikaanse magazine Time

In de Peruaanse gevangenis gedraagt Joran zich extreem goed, hij geeft zelfs de bewakers Engelse les.

Is Raymond Lemorne vergelijkbaar met een sociopaat?

Raymond Lemorne zou al vanaf zijn geboorte sociopaat moeten zijn, maar zijn omgeving vormt hem. Meer dan dat hij van een balkon afspringt om uit te proberen wat er gebeurt, wordt er niet verteld over zijn jeugd. Maar deze zelfmoordpoging is al wel een duidelijk een voorbeeld van een gedragsstoornis voor het 15^e levensjaar.

De emotionele reacties van Raymond zijn gering. Hij geeft niets om de levens van Saskia en Rex en hij reageert ook niet erg blij bij het krijgen van cadeautjes op zijn verjaardag. Hij wijkt dus sowieso op één punt af: emotionele reacties. Ook heeft hij duidelijk last van grootheidswaanzin, hij gaat er namelijk van uit dat hij nooit zal worden gepakt voor de misdaden die hij heeft gedaan. Hij vindt zichzelf geniaal.

Raymond kan, lijkt het, redelijk goed met andere mensen omgaan. Hij heeft wel degelijk charmes, maar deze charmes gebruikt hij voornamelijk om zijn slachtoffers te lokken en om aan informatie te komen. Als mensen iets zeggen dat zijn plan verder kan brengen kan hij zich nog maar slecht beheersen. Ook als hij in moeilijke situaties komt raakt hij gestresst en hij traint zichzelf dan ook om rustig te blijven. Maar Raymond weet zich met zijn charmes en zijn praatjes wel uit een paar lastige situaties te redden en valt op die manier niet door de mand. Hij is dan ook, zoals sociopaten worden omschreven, een ‘snake in suit’. Hij heeft ook een goede baan, hij is leraar. Hoe hij met zijn antisociale trekjes leraar is geworden is onbekend, maar doordat hij weinig gevoel heeft kan hij wel goed en erg streng orde houden in de klas.

Uit al deze aspecten blijkt dat Raymond Lemorne duidelijk kenmerken van een sociopaat in zich heeft en bijna zeker een sociopaat is. Precies zoals hij in de film zelf zegt.

In hoeverre is het profiel van Raymond Lemorne te vergelijken met dat van Joran van der Sloot?

Qua leeftijd en woon/verblijfplaats zijn de profielen natuurlijk niet te vergelijken. Die dingen staan ook volledig los van het sociopaat zijn of niet. Wel is het belangrijk om te weten dat Joran nog maar 23 jaar oud is, want Raymond is tussen de 40 en 50 jaar en heeft een gezin en een baan e.d., maar Joran zit op zijn 23^ste al in de gevangenis in Peru. Dit geeft meteen een groot verschil aan tussen Raymond en Joran. Raymond heeft eerst een gezin opgebouwd, maar heeft altijd wel dingen gemerkt van zijn afwijkende gedrag. Joran echter, heeft, waarschijnlijk, al meerdere misdaden gepleegd en zou dus, als hij sociopaat is, een veel slechtere beheersing hebben dan Raymond.

Of Joran sociopaat is, is slecht te bepalen, want we weten weinig over zijn omgeving. Maar wel is bekend dat hij de moord op Natalee Holloway al op zijn 17^e gepleegd zou moeten hebben. Een moord plegen doe je waarschijnlijk niet spontaan en er zullen dan ook wel wat problemen zijn geweest.

In zijn jeugd was hij eenzaam, omdat hij op Aruba woonde en daar naar een internationale school ging waar maar weinig mensen Nederlands praatte. Als Joran aanleg heeft om een sociopaat te zijn, is het natuurlijk niet goed om van Nederland naar Aruba te verhuizen. De eenzaamheid en het je niet thuis voelen in een andere cultuur is geen goede invloed op het gedrag.

Toen het later goed met hem ging en hij zelfs ‘honor student’ was, kreeg hij ook verkering, maar toen die relatie uitging, sloot hij zich af van de buitenwereld en ging veel uit. Zijn emotionele reactie op het mislukken van die relatie was dus erg opvallend en niet erg normaal. Hij was toen dus zoals zijn moeder zegt, getraumatiseerd, depressief en verslaafd.

Deze emotionele overgevoeligheid kan een gevolg zijn van het sociopaat zijn, dat is bij Joran dan ook erg waarschijnlijk. Hij lijkt misschien oprecht aardig te zijn geweest, maar dat kan allemaal gespeeld zijn, want daar zijn sociopaten juist erg goed in. Bijvoorbeeld met het helpen van zijn gymleraar en nu met het Engels leren van gevangenisbewakers, hij kan dit allemaal doen om juist geliefd te worden, datgene wat hij eerst niet was.

Joran is net als Raymond een sociopaat, maar zij zijn twee heel verschillende sociopaten. Raymond speelt het slim en sneaky als ‘snake in suit’, terwijl Joran impulsief handelt gedreven door de emoties over het uitgaan van zijn relatie. Wel hebben ze allebei misdaden begaan, maar het is dan ook bekend dat sociopaten snel op het criminele pad terecht komen.

Conclusie

Uit de resultaten blijkt dat zowel Raymond als Joran een sociopaat is. Alleen zijn het beide andere soorten sociopaten. Ze hebben allebei wel bepaalde eigenschappen, maar niet dezelfde. Raymond is veel minder impulsief dan Joran. Joran is weer in een ander milieu opgegroeid. Dit heeft veel invloed gehad op hem. Uiteindelijk zijn Joran en Raymond te verschillend om ze goed met elkaar te vergelijken. Door deze verschillen is het ook met beiden anders afgelopen.

Bronnenlijst

http://www.waarisjoran.nl/nieuws/97/joran-vertoont-psychopatische-trekjes

http://www.marcelvanbussel.nl/joran-van-der-sloot-een-zielige-jongen-met-zelfbeeld-van-flinkheid-en-een-zo-mogelijk-nog-een-slappere-vader/1394/

http://www.elsevier.nl/web/Nieuws/Nederland/268588/Moeder-van-Joran-van-der-Sloot-Hij-is-geen-monster.htm

http://www.hetoudegesticht.com/tag/sociopaat/

http://web.archive.org/web/20080214222546/http://www.stichting-flow.nl/tijdschr/derksen.htm

http://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/50599-antisociale-persoonlijkheidsstoornis-asp-en-psychopathie.html

http://nl.wikipedia.org/wiki/Joran_van_der_Sloot

De film Spoorloos, naar het boek ‘Het gouden ei’ van Tim Krabbé.

Nawoord

Het verslag maken ging eigenlijk heel soepel, maar er waren toch wel wat tegenslagen.

We hebben bijvoorbeeld ons vorige onderzoeksvraag moeten veranderen, omdat we bij centra voor psychische problemen geen informatie over hun patiënten konden bemachtigen, en zo niet konden zien of het profiel van de man in de film overeen kwam met een echte sociopaat. Daarom hebben we ervoor gekozen een beruchte, mogelijk 'sociopatische' crimineel te nemen in plaats van een echte sociopaat.

Het was ook een probleem om een goed profiel van Joran van der Sloot op te stellen, omdat er toch niet een profiel was op internet dat je zo af kon plukken. Je moest namelijk goed zoeken voor kenmerken van deze crimineel. En nog kreeg je dan geen volledig profiel, maar alleen kleine stukjes informatie. Het profiel moest dus door ons zelf opgesteld worden.

Meer moeilijkheden zijn wij niet tegengekomen.

Wij vonden het een goede opdracht, want iedereen doet wat anders dus iedereen heeft eigenlijk een ander onderzoek en dat maakt het ook leuk. Vooral de film vonden wij leuk om te zien, ondanks dat het een toch al wat oudere film is.

We willen de medewerksters van de mediatheek ervoor bedanken dat we af en toe in de mediatheek mochten werken. Ook willen we de mevrouw van het Pieter Baan Centrum bedanken die ons aan de telefoon te woord stond. En natuurlijk Meneer Philipsen voor zijn lessen en uitleg en het laten zien van de film.